Առաջադրանքներ

1․ Ընդգծված արտահայտությունները փոխարինի՛ր մեկ բառով։

աշխարհքով մին է լինում-ուրախանալ

անց է կենում-կողքով անցնում էր

Վեր են քաշում-դեպի վեր ձքել

լեզու է առնում-խոսել

ծառիցը վեր է բերում-ծառից իչացնել

ճանապարհ են դնում-ճանապար դնել

վեր կենում-բարձրանալ

աչքը ճպում է-աչքը թարթում է

շնչի է գալի-վերկանգնվել

կյանքն ու արևը բաշխում է ապրողներին-մահանալ

2. Հեքիաթից առանձնացրո՛ւ շեղատառերով գրված բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։

3. Գրի՛ր տրված բառերի հականիշները։

ջահել-ծեր

դժբախտ-բախտավոր

քաջ-վախկոտ

արդար-անարդար

4. Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր այն բառերը, որոնց հոմանիշները կարող ես գրել, առանց բառարանից օգտվելու։

5․ Նկարագրի՛ր Ոսկի քաղաքը՝ ըստ հեքիաթի։

Ոսկի քաղաքը ուղակի բնությունով էր պատված։

6. Հինգից- վեց նախադասությամբ նկարագրի՛ր Քանաքարային։

Դժբախտ թագավորը չի կարողանում մխիթարվի ոչ մի բանով, իրեն որսորդության է տալի։ Մի անգամ էլ, երբ որսի է դուրս գալի, անտառում մի գեղեցիկ փոքրիկ աղջիկ է գտնում։ Ուրախանում, աշխարհքով մին է լինում, առնում տուն է բերում, որդեգրում, անունը դնում Քանաքարա։


Մեծանում է Քանաքարան, դառնում է տխուր թագավորի միակ մխիթարանքը։

7․ Բնութագրի՛ր Դիվանային։

Դիվանան շատ ազնիվ    և   շռայլ, զվարճասեր երիտասարդ էր։

8.Դո’ւրս գրիր քեզ ամենից դուր եկած միտքը և հիմնավորի՛ր ընտրությունդ։

Ապասի, չքնաղ Քանաքարա,— խնդրում է Դիվանան։— Հիրավի, ես նա էի, բայց էլ նա չեմ։ Ես այժմ Ոսկի քաղաքից եմ գալի, քո կախարդ մոր՝ Գոհար թագուհու, ապարանքիցն եմ վերադառնում, քո մանկության ննջարանում եմ եղել, ուր դեռ կախ է արած քո սիրուն պատկերը… Ես այժմ գիտեմ՝ ինչ բան է Ոսկի քաղաքը, ինչ է ոսկին և ինչ է երջանկությունը։

9․ Ո՞րն է երջանկության գաղտնիքը ըստ հեքիաթի։

10․ Ո՞րն է երջանկության գաղտնիքը ըստ քեզ։

Իմ կարծիքով ամուսնանալն է երջանկության գաղտնիքը։

11. Վերլուծի’ր հետևյալ միտքը. վերլուծությունդ հրապարակի’ր բլոգումդ:

Ոսկին մետաղ է, որ հողից է դուրս գալի, երջանկությունը զգացմունք է, որ սրտի՛ց է բխում:

12. Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր բանալի մտքերը։

Ի՜նչքան լեն է աշխարքն ազատ
Էս կյանքի համար, ամենքի համար.
Ի՜նչքան լիքն է, ի՜նչքան առատ
Էս կյանքի համար, ամենքի համար։

Ի՜նչ ազնիվ է աշխատանքը
Առողջ ձեռքով, խաղաղ հոգով,
Ի՜նչ թեթև է անցնում կյանքը
Լիքը սիրով, ուրախ երգով։