Ձմեռվա ցրտին՝ շրջում է տխուր,
Փշրանք տեսնելիս՝ ճտճտում-պարում,
Ո՞ր հագքն է, գիտե՞ս, տխուր ոստոստում,
Կանաչ գարուն է անվերջ երազում:
/Ճնճղուկ/
***
Երբ դնում ենք, կտրատում,
Մանրիկ-մանրիկ մասնատում,
Լացացնում է ինձ ու քեզ,
Անունն ասա, թե գիտես:
/Սոխ/
***
Ի՞նչն է ջերմորեն մեզ տաքացնում
Եվ քուն է մտնում մինչև իրիկուն,
Իսկ երբ գիշերն է դռները թակում,
նորից մեզ իր տաք գիրկն է ընդունում:
/Անկողին/
***
Ի՞նչ ջուլհակ է. մանում, հինում,
Գործում է, բայց սեղան չի դրվի,
Կլոր մարմնով, ծուռ-ծուռ ոտքերով,
Կտավ է հյուսում միշտ նույն զարդերով:
/Սարդ/
***
Ի՞նչն ենք դուրս հանում տնից ու բակից,
Մաքրում, տանում ենք մեր ոտքի տակից,
Նա պետք չի գալիս իր դուրս հանողին՝
Խառնվում է միշտ ավազ ու հողին:
/Աղբ/
Դավիթ Հարությունյան 