Posted in Մայրենի

Գարուն

Կարդա՛ Վահան Տերյանի ,,Գարուն,, բանաստեղծությունը: Մի քանի նախադասությամբ ներկայացրո՛ւ բանաստեղծության արտահայտած տրամադրությունը:

Բանաստեղծությունը գարնան զարթոնքի մասին է որտեղ լիքը ծաղիկներ, վառ տրամադրություն, և քաղցրահնչյուն երգեր կան։

1.       Տրված են խոսքի մասեր, առանձնացրու

·         Գոյականներ՝-Միրգ,կախարդանք,երգիչ,նպատակ,մարզիկ,ամիս,իրադարձություն,ծանոթություն,թերևս,բայց:

·         Ածականներ՝-հիշաչար,դժգույն,մտահոգ,վեհորեն,կտրիճ,անօթևան,խիզախ,

·         Թվականներ՝-տասնհինգ,վեց-վեց,չորս։

Բայ-ձերբակալել,քայլել,մաքրել,հնազանդվել,վազել,

                       

2.      Տրված բառերը դարձրո՛ւ ածականներ՝  ,հմայել, վախենալ, երազ, գրավել:

Հմայիչ,վախկոտ,երազկոտ։

3.Բառերը միացրո՛ւ իրար և ստացի՛ր նախադասություն, նաև կետադրի՛ր:
✓Ինչպես, տեսնել, այսօր, հրաշալի, եղանակ:- Ինչպես տեսնում էք այսօր հրաշալի եղանակ էր։


✓Ճանապարհ, մոտ, գեղեցիկ, ծաղիկներ, պատել, փոքրիկ, այգի:- ճանապարհի մոտ գեղեցիկ ծաղիկները պատել են փոքրիկ այգին։


✓Փչել, մեղմ, հովիկ, ծաղիկներ, ժպտալ, դալար, խոտեր, ծփալ, և, դաշտ, խաղաղություն, տիրել:- փչում էր մեղմ հովիկը, ծաղիկները ժպտում էին,դալար խոտերը ծփում էին և դաշտում խաղաղություն էր տիրում։


4. Տեքստի բարդ նախադասություններից յուրաքանչյուրը պարզեցրո՛ւ`  նրա մեջ եղած նախադասություններից մեկը հանելով (ուշադի՛ր եղիր, որ տեքստը պահպանվի):
Գոյություն ունեն հսկա որդեր։ Այդ հսկաներից մեկը` մեգասկոլիդեսը, ապրում է իր փորած ստորերկրյա շավիղներում: Նրա օրգանիզմն այնքան է հարմարվել ստորերկրյա կյանքին, որ հողից հանելիս իսկույն խեղճանում է:Քենիայի, Կամերունի, Կոնգոյի որոշ մարզերում մինչև օրս էլ պատմում են հաստ մաշկով, օձի գլխով ու ընձուղտի վզից երկար վզով կենդանիների մասին: Ոչ ոք չի հանդգնում մտնել այդ հրեշների թագավորությունը: Սակայն երբեմն նրանք  հայտնվում մարդկանց բնակավայրերում:

Գոյություն ունեն հսկա որդեր, որոնց երկարությունը հասնում է մեկից երկու մետրի: Այդ հսկաներից մեկը` մեգասկոլիդեսը, որը մատի հաստություն ունի, ապրում է իր փորած ստորերկրյա շավիղներում: Նրա օրգանիզմն այնքան է հարմարվել ստորերկրյա կյանքին, որ հողից հանելիս իսկույն խեղճանում է:Քենիայի, Կամերունի, Կոնգոյի որոշ մարզերում մինչև օրս էլ պատմում են հաստ մաշկով, օձի գլխով ու ընձուղտի վզից երկար վզով կենդանիների մասին, որոնք բնակվում են անանցանելի ճահիճներում ու լճերում: Տեղի բնակիչները պատմում են նաև, որ ոչ ոք չի հանդգնում մտնել այդ հրեշների թագավորությունը: Սակայն երբեմն նրանք իրենք են հայտնվում մարդկանց բնակավայրերում, որի պատճառով գյուղր սարսափի մատնված` փախչում է:

Leave a comment