Քաղաքում մի տղա է լինում որը միշտ խաբում էր։ Նրա անունը Արամ էր։ Արամը խելացի չէր, որովհետև նա միշտ իր ուսուցիչներին խաբում ասում էր, որ նա հյուր էր գնացել և չէր հասցրել կատարել դասերը։ Իսկ ուսուցիչները ասում էին լավ, հետո ուսուցիչները սկսում են չսիրել Արամին և իր բոլոր չարած դասերի համար իրեն երկուս են դնում։ Արամը չսիրեց դասերը և սկսեց փախնել դասերից։ Իսկ իր մայրիկին ամեն օր խաբում էր, որ դասի էր բայց իրականում նա դուրսը խաղ էր խաղում։ Բայց մի օր Արամը ճիշտը պատմեց մայրիկին։ Մայրիկը ջղայնացավ բայց ասեց, որ չի կարելի խաբել տղան լսեց մայրիկին և սկսեց ճիշտը ասել և հետո նա սկսեց դասերը կատարել և միշտ ճիշտը ասել։