1. Որո՞նք են Հնդկաստանի աշխարհագրական դիրքի առանձնահատուկ գծերը:
է Ասիայի մայրցամաքի հարավային մասի մեծ հատվածը:
Սահմաններ – Հնդկաստանը հյուսիսից սահմանակից է Չինաստանին, Նեպալին և Բութանին, հյուսիս-արևմուտքից՝ Պակիստանին, արևելքից՝ Բանգլադեշին և Մյանմային:
Ծովային սահմաններ – Արևմուտքից այն ողողվում է Արաբական ծովով, արևելքից՝ Բենգալյան ծոցով, իսկ հարավից՝ Հնդկական օվկիանոսով:
Հիմալայներ – Հյուսիսում տարածվում է Հիմալայան լեռնաշղթան, որը բնական պաշտպանություն է ապահովում և ազդում է կլիմայի ձևավորման վրա:
Գանգես և Ինդոս գետեր – Հնդկաստանի տարածքում են գտնվում Գանգես, Բրահմապուտրա, Ինդոս և այլ կարևոր գետեր, որոնք կարևոր են ինչպես գյուղատնտեսության, այնպես էլ ջրային ռեսուրսների տեսանկյունից:
Անապատային և արևադարձային գոտիներ – Հյուսիս-արևմուտքում տարածվում է Թար անապատը, իսկ հարավում կան արևադարձային անտառներ և մերձարևադարձային շրջաններ:
Կղզիներ – Հնդկաստանին են պատկանում Անդամանյան և Նիկոբարյան կղզիները Բենգալյան ծոցում և Լակշադվիպի կղզիները Արաբական ծովում:
2. Բնական ի՞նչ ռեսուրսներով է հարուստ Հնդկաստանը:
Երկաթի հանքաքար
Բոքսիտ (ալյումինի հանքաքար)
Նավթ և բնական գազ
Ոսկի, պղինձ և այլ մետաղներ
3. Ինչպե՞ս են ազդում կլիմայական պայմանները Հնդկաստանի գյուղատնտեսական արտադրության կազմակերպման վրա:
Մուսոնային կլիմայի ազդեցությունը
Հնդկաստանի կլիման հիմնականում կախված է մուսոններից, որոնք ունեն երկու փուլ՝
- Ամառային մուսոն (հունիս-սեպտեմբեր) – Բերում է առատ տեղումներ, հատկապես հյուսիսային և արևմտյան շրջաններում։ Այն կարևոր դեր ունի բրնձի, շաքարեղեգի, թեյի, բամբակի և այլ խոնավասեր մշակաբույսերի համար։
- Ձմեռային մուսոն (հոկտեմբեր-մարտ) – Բերում է չոր եղանակ, որն ավելի հարմար է ցորենի, գարու և հատիկաընդեղենի մշակման համար։
2. Ջերմաստիճանի ազդեցությունը
- Հարավային Հնդկաստանում ավելի տաք է, ինչը նպաստում է արեւադարձային մշակաբույսերի՝ կոկոսի, բանանի, սուրճի աճեցմանը։
- Հյուսիսային և կենտրոնական շրջաններում չափավոր ջերմաստիճանը նպաստում է ցորենի, կորեկի և այլ ձմեռային մշակաբույսերի աճին։
3. Անապատային և չորային շրջաններ
- Ռաջաստան և Գուջարատ – Այս տարածքներում ջրի պակասը սահմանափակում է գյուղատնտեսությունը, ուստի զարգանում են երաշտադիմացկուն մշակաբույսերը, ինչպիսիք են կորեկը և գարեջրացորենը։
4. Լեռնային շրջաններ
- Հիմալայների լանջերին մեծ տարածում ունեն խնձորի, նուշի, խաղողի և թեյի պլանտացիաները։
5. Հիմնական մշակաբույսերի ցանքաշրջանառությունը
Կլիմայական պայմանների հիման վրա Հնդկաստանում տարբեր մշակաբույսեր աճեցնում են տարվա տարբեր սեզոններին՝
- Խարրիֆ (ամառային) բերք – Բրինձ, եգիպտացորեն, գարեջրացորեն, բամբակ, որոնք աճում են մուսոնային տեղումների շնորհիվ։
- Ռաբի (ձմեռային) բերք – Ցորեն, գարի, սիսեռ, որոնք աճում են մուսոնից հետո ավելի ցուրտ ամիսներին։
6. Եղանակային փոփոխությունների մարտահրավերները
- Արտասովոր երաշտները և անսպասելի տեղումները կարող են զգալի վնաս հասցնել բերքին։
- Կլիմայի փոփոխությունը և գլոբալ տաքացումը մեծացնում են ջրի դեֆիցիտը և գյուղատնտեսական ռիսկերը։
Եզրակացություն
Հնդկաստանի գյուղատնտեսությունն ամբողջությամբ կախված է կլիմայից, հատկապես մուսոններից։ Օգտագործվում են ոռոգման համակարգեր, երաշտադիմացկուն սորտեր և նորարարական մեթոդներ՝ եղանակային ազդեցությունները մեղմելու համար։
4 Որո՞նք են Հնդկաստանի բնակչության աճի, կազմի և տեղաբաշխման բնութագրական գծերը:
- Երիտասարդ բնակչության մեծ տոկոսը (միջին տարիքը մոտ 28 տարի է)։
2. Բնակչության կազմ
- Տարիքային կազմ – Բնակչության մոտ 65%-ը 15-64 տարեկան է, ինչը նշանակում է, որ Հնդկաստանն ունի մեծ աշխատունակ բնակչություն։
- Քաղաքային և գյուղական բնակչություն – Մոտ 65% բնակվում է գյուղերում, սակայն քաղաքային բնակչության թիվն արագ աճում է։
- Ազգագրական և լեզվական բազմազանություն – Հնդկաստանում կա ավելի քան 2,000 էթնիկ խումբ և 1,600 լեզվական տարբերակ, բայց պաշտոնական լեզուներն են հինդին և անգլերենը։
3. Բնակչության տեղաբաշխում
- Բարձր բնակեցված շրջաններ –
- Գանգեսի դաշտավայրը (Ուտար Պրադեշ, Բիհար, Բենգալ) խիտ բնակեցված է բերրի հողերի պատճառով։
- Քաղաքներ՝ Դելի, Մումբայ, Կալկաթա, Բանգալոր – այստեղ արագ աճող քաղաքային բնակչություն կա։
- Նվազ բնակեցված շրջաններ –
- Ռաջաստանի անապատները,
- Հիմալայան լեռնաշղթան,
- Միջին և արևմտյան Հնդկաստանի անտառային տարածքները։
4. Միգրացիա և քաղաքաշինություն
- Գյուղական բնակչությունը զանգվածաբար տեղափոխվում է քաղաքներ՝ աշխատանքի հնարավորությունների պատճառով։
- Արդյունքում, Հնդկաստանում կան մեգաքաղաքներ, որոնց բնակչությունն անցնում է 10 միլիոնը։
5. Ժողովրդագրական մարտահրավերներ
- Աշխատանքային շուկայի ճնշում – Քանի որ բնակչությունը երիտասարդ է, պահանջվում են նոր աշխատատեղեր։
- Քաղաքային գերբնակվածություն – Մեծ քաղաքներում (օրինակ՝ Մումբայում) բնակչության խտությունը չափազանց բարձր է։
- Բնապահպանական խնդիրներ – Աղտոտումը, ջրային պաշարների սպառումը և գյուղատնտեսական տարածքների նվազումը։
5. Ի՞նչ գիտես Գանգես գետի մասին:
հանդիսանալով հնդկական քաղաքակրթության բնօրրաններից մեկը։ Այն սուրբ գետ է հինդուիզմում և մեծ նշանակություն ունի ինչպես բնապահպանական, այնպես էլ տնտեսական առումով։
2. Աղբյուր և հոսանք
- Սկիզբ է առնում Հիմալայներում, Գոմուխ սառցադաշտից (Ուտարախանդ նահանգ), որպես Բհագիրաթի գետ։
- Ալլահաբադում (այժմ՝ Փրայագրաջ) միանում է Յամունա գետին, որը նույնպես կարևոր ջրային հոսք է։
- Հոսում է Հյուսիսային Հնդկաստանի ողջ տարածքով, անցնում Բենգալյան դաշտավայրով և միախառնվում Բրահմապուտրային՝ ձևավորելով Գանգես-Բրահմապուտրա դելտան Բանգլադեշում, ապա թափվում Բենգալյան ծոց։
- Ընդհանուր երկարությունը մոտ 2,525 կմ է։
3. Տնտեսական նշանակություն
- Ոռոգում – Գանգեսի ջրերը օգտագործվում են գյուղատնտեսության մեջ. այն ապահովում է բրնձի, ցորենի, շաքարեղեգի և այլ մշակաբույսերի աճեցումը։
- Արդյունաբերություն – Շատ քաղաքներ (Վարանասի, Կանպուր, Պատնա, Կալկաթա) տեղակայված են Գանգեսի ափերին՝ օգտագործելով այն որպես ջրի աղբյուր և փոխադրման միջոց։
- Էներգիա – Գետի երկայնքով կառուցված են բազմաթիվ հիդրոէլեկտրակայաններ։
4. Կրոնական և մշակութային նշանակություն
- Հնդկացիների համար Գանգեսը համարվում է սուրբ գետ, և հազարավոր ուխտագնացներ ամեն տարի գալիս են այստեղ մաքրագործվելու համար։
- Վարանասին համարվում է հինդուիզմի սրբազան քաղաքներից մեկը, որտեղ մարդիկ գալիս են իրենց վերջին օրերն անցկացնելու և այրման արարողություններից հետո մոխիրը գետն արձակելու համար։
5. Բնապահպանական մարտահրավերներ
- Աղտոտվածություն – Արդյունաբերական թափոնները, կոյուղաջրերը և կրոնական արարողություններից մնացած նյութերը լուրջ խնդիր են։
- Ջրի քանակի նվազում – Ոռոգման և հիդրոէներգետիկ նախագծերը նվազեցնում են բնական հոսքը։
- Մաքրման ծրագրեր – Կառավարությունը սկսել է «Namami Gange» ծրագիրը՝ նպատակ ունենալով մաքրել գետը և վերականգնել դրա բնական էկոհամակարգը։
Եզրակացություն
Գանգեսը ոչ միայն կենսական ջրային ռեսուրս է Հնդկաստանի համար, այլև մշակութային, կրոնական և տնտեսական առանցք։ Սակայն, այն կանգնած է լուրջ էկոլոգիական խնդիրների առաջ, և դրա պահպանությունը դարձել է ազգային առաջնահերթություն։